ફાધર વાલેસ એમના બીજા વતનની મુલાકાતે છે અને સન્માન સમારંભ અને પુસ્તક વિમોચન જેવા પ્રસંગો વિવિધ માધ્યમોમાં ચમકી રહ્યા છે ત્યારે, મને કેમ વીસરે રે!!
તારીખ: ૬ઠ્ઠી માર્ચ ૧૯૯૫. સ્થળ: સેન્ટ ઝેવિયર્સ કવાટર્સ
સમય છે એવા સજ્જનને મળવાનો કે જેમના બેય હસ્તગત વિષયો - ગણિત અને ગુજરાતી - મને પણ ગમે છે. હું એ સમયે ગણિત વિષય સાથે બેચલર ડીગ્રીમાં એમના જ કાર્યક્ષેત્રની કોલેજ સેન્ટ ઝેવિયર્સમાં ભણી રહ્યો હતો. કોલેજમાં તો ઘણી વાર દેખાય જતાં પણ નજીકથી મળવાની તક ક્યારેય મળેલ નહીં. આજે એ મહાન વિભૂતિનો ઇન્ટરવ્યુ લેવાનો પ્રસંગ છે જે અમે (હું અને સીમિત શેઠ) ચલાવતાં કોલેજપત્ર "મેથેમેટીકલ ઇન્ટેલીજન્સર"માં લખવાના છીએ.
કમનસીબે મારી પાસે આ પત્રોની કોપી રહી નથી પણ બે-ચાર પોઈન્ટસ ઇન્ટરવ્યુ સમયની નોંધમાંથી મળે છે જે અહીં ગુલાલ કર્યા છે !
* જેમને પ્રથમ શીખવામાં અને પછી શીખવવામાં આનંદ મળે એ જ ખરો આદર્શ શિક્ષક!
* આજના યુવાનો પાસે આશાઓ ઘણી છે પણ યુવાનોની તૈયારી પુરતી જણાતી નથી.
* ગણિત આપણને ચોકસાઈ, પ્રમાણિકતા અને ઉત્સાહ પ્રેરે છે.
* ગણિતના ઉપયોગો એ ગણિતના રસિયાઓએ વિચારવાનો વિષય નથી.
* ફાધર વાલેસની ગણિતના ક્ષત્રે સૌથી મોટી દેન હોય તો એ છે 'કેવળ ગણિત'. તેઓ સૌ પ્રથમ આ વિષય ગુજરાતના આગને લાવ્યા અને આ વિષયના એમના પ્રથમ વિદ્યાર્થીઓ હતાં: પી.સી.વૈદ્ય, એ.આર.રાવ, આઈ. એચ. શેઠ
1 comment:
Very Good!
Post a Comment