આ-દિલ, હજુ હમણાં તો સાંભળ્યા'તા..
હસતા'તા, થોડી નારાજગી દેખાતી'તી..
હા, ઉંમર વરતાતી'તી - પણ શબ્દોમાં નહિં
એ જ મિજાજ, ખુમારી, ખુદ્દારી..
અને અચાનક...
પણ,
તમે સાચા ઠર્યા,
આપ કેતા'તા - મળે ના મળે
હું સમજ્યો શહેર
માલૂમ નહિં
આપે કીધૂ હોય કદાચ,
શાહેદ...
(શાહેદ.: સાક્ષી, હાજરી)
_____________
અહિં પ્રસ્તુત કવિતા આદિલ સાહેબના હસ્તાક્ષરમાં... અને એ પણ એમના જિંદગીના એક નિષ્ઠૂર પ્રસંગે લખાયેલ યાદગાર કબૂલાત. (સાભારઃ ઘનશ્યામ ઠક્કરના બ્લોગ પરથી)
No comments:
Post a Comment